Waarom minder echt meer is: interface, instrumenten, compositie etc

ja dat is het punt wat ik wil maken.
dit gaat niet over gear. maar over hoeveel je kan overzien.
zo maakt het geen reet uit hoeveel synths hoeveel gear.

zo een Edge leert je denk ik goed de basis elementen.

klinkt lekker wat je laat horen.

maar op een grote modular op een bepaald moment gewoon niet meer weten wat ik doe heeft ook zijn charmes.

ik wil zelf leren componeren met 2 noten. enorm krachtig lijkt me dat.
dan van weinig noten naar veel kunnen opbouwen.

"minder is meer" is meer een focus.
het ontdoen van bullshit
het simpliferen naar de kern.
Ja, begrijp wat je zegt, dank voor je compliment trouwens!

Ik hou bijv ook heel veel van jazz inprovisatie, het improviseren op een thema van bijv een paar akkoorden of zo en dan elke keer een nieuwe invalshoek, elke keer een variatie in timing/frasering, ritme of de noten die je speelt, dan wordt het iedere keer weer een avontuur omdat je van tevoren niet weet wat je gaat doen..

Da's in feite het tegenovergestelde van een mooie, uitgewogen compositie in een prima arrangement, dan gaat het wat mij betreft om het akkoordenschema, de melodie, de sounds en instruments en bijv een kleine solo hier of daar en dat vind ik prachtig maar is een andere benadering dan het spontaan laten gebeuren en maar kijken waar het naartoe gaat.

Beide hebben zo hun mooie kanten maar ik merk nu met de Edge weer hoe leuk het is als je een ritmetrack of zoiets opzet en dan met zo'n geinig bakkie lekker er op los draait en pielt en iedere keer een andere variatie.


Ik heb t wel eens geprobeerd in mijn composities, zo min mogelijk verschillende geluiden en zo min mogelijk tierenlantijntjes qua arrangement. Resultaat, redelijk eenvoudig klinkende tracks die allemaal wat meer konden gebruiken. Qua muziek klopte het allemaal wel, maar het is niet zo gebleken dat door het weglaten van elementen er iets anders bijzonders naar boven kwam drijven.

Niet dat het niet zou kunnen, maar het is geen bewezen feit dat door het weglaten van zaken de rest beter wordt.

Het gaat bij mij niet om wat beter is want voor beide manieren valt wat te zeggen, het is meer dat ik door de eenvoud meer uitgedaagd wordt om daarbinnen met weinig creatief te zijn en da's anders dan bij een compositie die je layer voor layer opbouwt want dan heb je een idee, een akkoordenschema of een melodie en daar bouw je van alles omheen tot het een mooie track wordt, een compositie terwijl die andere manier zo'n lekker spontaan proces is zonder sounds te hoeven creëeren of te bedenken welke instrumenten er goed bij passen, hoe zijn je levels en hoe pan je het en mix je het zodat het een beetje in balans is met elkaar.

Ik weet dat je graag naar Grant Green luistert bijv , dan is het qua instrumenten niet zo ingewikkeld maar dan is het met Grant Green dat wat ie op z'n gitaar speelt binnen een thema.
Maar ik wil me niet vergelijken met Grant Green in deze hoor. :D
 
Laatst gewijzigd:
Zijn er meer mensen die de lol van een relatief eenvoudig apparaat kunnen waarderen?
Zeker! kan lekker zijn om een apparaat klaar te hebben staan wat direct 'speelbaar' is.
Gewoon aan de knoppen draaien en direct muziek maken.

Ik vind zelf echter complexere apparatuur misschien wel leuker.
ik geniet van de zoektocht en het leerprocess.
maar eerlijk is eerlijk... ik zie mezelf ook meer als een tech-nerd dan als muziekant :)
 
Ik vind zelf echter complexere apparatuur misschien wel leuker.
ik geniet van de zoektocht en het leerprocess.
Het zijn 2 kanten van dezelfde medaille vind ik en beide zijn op z'n tijd aangenaam, soms ben je echt in de mood om een bepaalde sound helemaal uit te vogelen maar wat ik wel merk en dat heeft in ieder geval wel met dit topic te maken en dat is dat ik het wel moeilijk vind om diepgang op sommige instrumenten te vinden want soms heb je zoveel mogelijkheden en een manual van 300 pagina's bijv.

Da's een studie op zich en als je dan om maar even die Blofeld weer te noemen dan kan het zijn dat je na een jaar van niet gebruikt te hebben toch weer hier en daar in d emanual moet kijken hoe het ook alweer zat en dat houdt je dan op dat moment van de muziek af.

Wat dat betreft geloof ik wel dat je met 2 a 3 goede synths die je op je duimpje kent verder komt dan met een stuk of acht of meer terwijl je geen enkel apparaat van buiten kent.
En dan zo'n Quantum als jij hebt da's een flinke kluif zo bij elkaar, ik vond de Basstation 2 met al z'n updates al een pittig apparaat om helemaal te kennen.
maar eerlijk is eerlijk... ik zie mezelf ook meer als een tech-nerd dan als muziekant :)
je bent niet voor niets werkzaam in de wetenschap dus iets uitvogelen dat ligt je wel natuurlijk.
Maar ik voel me idd meer met muziek verbonden als ik me snel thuisvoel op een apparaat.
Maar ondertussen heb ik wel een Go case met spul en laat ik die VCS kloon van Ulli niet voorbijgaan, dus af en toe een beetje puzzelen op z'n tijd is ook leuk hoor. :)
 
Ik vind het wel lekker om de Prophet-10 of OB-X8 aan te zetten en met 4 slagen aan een knop een lekkere sound te hebben.
Maar ik vind het ook lekker om mezelf in de Moog One helemaal te verliezen in een complexe patch met een modulatiematrix zo lang als mijn arm.

De ene dag spruitjes.
De andere dag eten bij een sterrenrestaurant.

Alles is lekker op zijn tijd :P
 
Zijn er meer mensen die de lol van een relatief eenvoudig apparaat kunnen waarderen?
Voor mij is de eenvoud van een apparaat geen criterium. Ik ben niet bezig met het apparaat, maar met het geluid wat eruit komt. Ik gebruik een apparaat niet omdat het leuk, ingewikkeld of eenvoudig is, ik maak er muziek mee.
Losstaand dus.
A: lekker 1 zijn met je apparaatje, en gelukkig zijn met die verbintenis. = plezier maken
B: muziek maken en doen wat je doen moet om dat te kunnen maken. = brainchild maken

:D:beard:
[bietje gechargeerd wel :) ]
 
@demian of 'het' beter word? misschien, persoon erachter die iig wel.

Goed kunnen schrijven/spreken met weinig woorden.

Met een enkele noot kun je ook een hele harmonie maken. de juiste lijn heeft harmonie en melodie.
Dus als je met weinig noten saaie muziek maakt lijkt het me juist een goed gebied om op te focussen.

ik heb daar iig een hoop in te leren.



ik heb weinig met 'gear' en juist heel veel met 'toon'.
 
Ik vind bijvoorbeeld de MonoTribe gewoon een fantastisch instrument omdat hij zo simpel is én in veel instellingen goed klinkt. Sommige bakken zijn heel diep, maar hebben slappe envelopes, resettende LFO's, saaie golfvormen en een tam filter. Dan ben je alleen maar complexe pads aan het maken, misschien nog wat strings maar alles met een stok door de brievenbus programmeren terwijl het nooit meteen vet klinkt.

Ik zou op zich wel eens een goede bak onder mijn handen willen hebben die direct goed klinkt, lekkere envelopes, goede oscillatoren, gewoon makkelijk te programmeren met knoppen maar die ook allemaal moeilijke dingen onder de motorkap kan. "ik zou eigenlijk willen dat de attack niet op 0 begint maar op 50%", dat soort dingen. De MS-20 is bijvoorbeeld (behalve de oscillatoren die een beetje zwak zijn) wel gewoon een makkelijk te programmeren en goed klinkende monosynth, maar als je begint te patchen gaat het ineens heel diep. Maar ik kan er niet zo op freaken als op een MonoTribe.
 
je bent niet voor niets werkzaam in de wetenschap dus iets uitvogelen dat ligt je wel natuurlijk.

De connectie met werk had ik nog niet gemaakt :D
Ik sta daar wel volledig anders in, met de muziekhobby probeer ik intuïtie te ontwikkelen voor sommige dingen.
Op werk gaat alles veel meer volgens strakke kaders en constructies; daarbij vergeleken is de muziek haast bevrijdend!
Maar wie weet... wellicht dat beroepsdeformatie hier en daar ook een rol speelt in de hobby.
(ik was heel vaak mn handen ook bijvoorbeeld. Heb echt geen smetvrees, maar door het werk altijd erg bewust bezig met wat ik aangeraakt heb... 1 bacterietje op de verkeerde plek en ik kan opnieuw beginnen namelijk. is een gekkigheidje geworden).

Maar ik voel me idd meer met muziek verbonden als ik me snel thuisvoel op een apparaat.

Dit is wel leuk, en ben ik misschien wel wat jaloers op!
Expressie van jezelf (vooral) door je muziek.
Dat is iets wat me erg gaaf lijkt maar wat mij nog niet heel erg lukt.
het is wel waarom ik (ook) geintresseerd ben in expressiever vormen van muziek maken en er af en toe mee experimenteer (zoals MPE) of waarom ik af en toe denk " ik moet op piano les!", want op een piano kan ik me ook wel echt verbonden voelen met de muziek zelf (los van het process), ik kan alleen niet goed spelen, blijft altijd bij een beetje pingelen.
En wellicht ga ik ook nog wel weer een keer op les (mn vrouw doet dat nu, en gaat echt wel leuk vooruit momenteel, inspireerd ook wel).

Het is overigens ook weer niet zo dat mn muziek of geluid compleet los staat van wat ik wil of probeer. Want het eindpunt is toch altijd "wat ik mooi vind op dat moment"
en dat is denk ik ook wel persoonlijk en denk ook wel een vorm van expressie ("Emergentie" is mischien een beter woord in mijn geval :D )
Maar toch... echt achter de knoppen zitten en dat het helemaal niet meer over techniek gaat, maar echt over muziek... dat lijkt me wel leuk!
Eens kijken of ik daar ooit voldoende motivatie en doorzettingsvermogen voor ontwikkel ;)
 
Voor mij is de eenvoud van een apparaat geen criterium. Ik ben niet bezig met het apparaat, maar met het geluid wat eruit komt. Ik gebruik een apparaat niet omdat het leuk, ingewikkeld of eenvoudig is, ik maak er muziek mee.
Losstaand dus.
A: lekker 1 zijn met je apparaatje, en gelukkig zijn met die verbintenis. = plezier maken
B: muziek maken en doen wat je doen moet om dat te kunnen maken. = brainchild maken

:D:beard:
[bietje gechargeerd wel :) ]
Ja prima natuurlijk maar feit blijft dat je op een eenvoudiger apparaat sneller klaar bent om muziek te maken, met die Edge was het uit de verpakking en na een uurtje en wat knoppen draaien begon de lol al.
M'n Blofeld om 'm maar weer aan te halen kan veel meer maar juist door alle mogelijkheden ben ik dan nog wel 'ns wat meer bezig met allerlei sounds dan dat ik muziek maak en het helpt ook niet als ik na een jaar weer dingen moet opzoeken hoe ik precies via welk menu ik er dan weer kwam.
Maar natuurlijk, op die Blofeld als soundengine zijn de mogelijkheden bijna eindeloos en dat is op die Egde een stuk minder.
 
Goed kunnen schrijven/spreken met weinig woorden.

Met een enkele noot kun je ook een hele harmonie maken. de juiste lijn heeft harmonie en melodie.
Dus als je met weinig noten saaie muziek maakt lijkt het me juist een goed gebied om op te focussen.

ik heb daar iig een hoop in te leren.

ik heb weinig met 'gear' en juist heel veel met 'toon'.
Je bent erg gecharmeerd van Miles weet ik en als je dan bijv naar Kind of Blue luistert of die muziek die hij bij die film Noir (Ascenseur pour l'échafaud) maakte dan zijn dat weinig noten maar wel veelzeggend.
Maar goede gear kan wel belangrijk zijn om tot de juiste sound te komen.
Hoeveel mixers had je ook alweer? :D
 
Ik vind bijvoorbeeld de MonoTribe gewoon een fantastisch instrument omdat hij zo simpel is én in veel instellingen goed klinkt.
Lekker toch als je op zo'n bakkie je helemaal kan uitleven?:okdan:
Sommige bakken zijn heel diep, maar hebben slappe envelopes, resettende LFO's, saaie golfvormen en een tam filter. Dan ben je alleen maar complexe pads aan het maken, misschien nog wat strings maar alles met een stok door de brievenbus programmeren terwijl het nooit meteen vet klinkt.
:D
Ja, hoe complexer de sounds des te lastiger te maken en meer zoekwerk denk ik en soms kan je je ook teveel er in verliezen misschien.
Expressie van jezelf (vooral) door je muziek.
Dat is iets wat me erg gaaf lijkt maar wat mij nog niet heel erg lukt.
het is wel waarom ik (ook) geintresseerd ben in expressiever vormen van muziek maken en er af en toe mee experimenteer (zoals MPE) of waarom ik af en toe denk " ik moet op piano les!", want op een piano kan ik me ook wel echt verbonden voelen met de muziek zelf (los van het process), ik kan alleen niet goed spelen, blijft altijd bij een beetje pingelen.
Ik zie het zo, het instrument wordt een verlengstuk van je (innerlijke) stem, dat wat in je opkomt en hoe simpeler een instrument des te directer de verbinding, zelf vond ik een blaasinstrument altijd dichter bij m'n stem dan een gitaar of keyboard, niet alleen omdat het dicht bij m'n mond ligt maar ook omdat bijv een gitaar veel complexer is dan een trompet vind ik, maar da's heel persoonlijk natuurlijk.
Voor mij is het ook makkelijker om allerlei nuances eruit te krijgen op die manier.

Misschien wel aardig om hier even te zeggen; ik herinner me een uitspraak van Bill Evans die ooit zei dat voor hem een piano niet bestond maar dat het een gate to the music was, dan is ahw de grens tussen hem en het instrument opgeheven en worden één en hij kan zich direct uitdrukken op het instrument, er zit niets meer tussen en is een verlengstuk van hemzelf.
 
Laatst gewijzigd:
Brad Mehldau heeft ook over Bill Evans en Debussy in die context van weinig noten.

ik heb 666 mixers. so what? dielelielediedoe
 
Ik vind zelf echter complexere apparatuur misschien wel leuker.
ik geniet van de zoektocht en het leerprocess.
maar eerlijk is eerlijk... ik zie mezelf ook meer als een tech-nerd dan als muziekant :)

Een tech-nerd was ik ooit ook wel. Nu is dat een stuk minder en alles wat ik heb aan gear mag wat mij betreft zo de deur uit als ik een muzikale partner heb die daar beter mee uit de voeten kan dan ikzelf. Kan ik me weervolledig toeleggen op de vocalen en een leuk showtje bedenken voor op het podium. Maar eerst moet ik daar de tijd voor vinden, vanwege het geven van mantelzorg gaat het nu nog niet lukken.

Ondertussen heb ik wel een uitgekristalliseerd plan voor enkele nummers tot ca. EP-lengte, vrij ingetogen voor mijn doen, later dit jaar maar 'ns een weekje naar de Veluwe om het af te maken. Dat "moet" er 'ns van komen, ben er nu al zo lang mee bezig, met de spullen die ik heb gaat het wel. Maar het is dus niet helemaal waar m'n ambitie ligt.
 
Eenvoud is ook een relatief begrip natuurlijk. Toen ik net begon wist ik het verschil niet tussen een envelope generator, een oscillator of een LFO. Het hele concept van audio- en modulatiepaden was complete abracadabra voor mij. Dus zelfs een 'eenvoudige' synth was toen nog een hele stevige uitdaging. Tegenwoordig bedien ik ook de meeste 'ingewikkelde' synths met twee vingers in de neus en heb ik meestal geen handleiding nodig voor 95% van de functionaliteit omdat het bekend terrein is uit andere synths die ik ken. Wat dat betreft doet ervaring ook een hoop.
 
Een tech-nerd was ik ooit ook wel. Nu is dat een stuk minder en alles wat ik heb aan gear mag wat mij betreft zo de deur uit als ik een muzikale partner heb die daar beter mee uit de voeten kan dan ikzelf. Kan ik me weervolledig toeleggen op de vocalen en een leuk showtje bedenken voor op het podium. Maar eerst moet ik daar de tijd voor vinden, vanwege het geven van mantelzorg gaat het nu nog niet lukken.

Ondertussen heb ik wel een uitgekristalliseerd plan voor enkele nummers tot ca. EP-lengte, vrij ingetogen voor mijn doen, later dit jaar maar 'ns een weekje naar de Veluwe om het af te maken. Dat "moet" er 'ns van komen, ben er nu al zo lang mee bezig, met de spullen die ik heb gaat het wel. Maar het is dus niet helemaal waar m'n ambitie ligt.
tijd. altijd tekort :)

Ik heb zelf wel echt volledig vrede met het feit dat ik enkel muziek kan maken vanuit dat tech/leer-perspectief, ik vermaak me namelijk echt heel erg.
en dat de resulterende muziek meer een 'emerging property' is dan een focus, maakt me dan ook helemaal niets uit. als het maar leuk klinkt en leuk was om te maken (subjectief :p), dan maakt de methode me niks uit.

Niets moet & alles kan /mag.
Het lijkt me alleen wel leuk om het anders te kunnen ook, met meer focus op expressie :)
maar ja... ik wil zoveel :D
 
Laatst gewijzigd:
Eenvoud is ook een relatief begrip natuurlijk. Toen ik net begon wist ik het verschil niet tussen een envelope generator, een oscillator of een LFO. Het hele concept van audio- en modulatiepaden was complete abracadabra voor mij. Dus zelfs een 'eenvoudige' synth was toen nog een hele stevige uitdaging. Tegenwoordig bedien ik ook de meeste 'ingewikkelde' synths met twee vingers in de neus en heb ik meestal geen handleiding nodig voor 95% van de functionaliteit omdat het bekend terrein is uit andere synths die ik ken. Wat dat betreft doet ervaring ook een hoop.
Zeker is eenvoud relatief want het scheelt of je net begint of dat je al tien jaar bezig bent.
Maar waar ik voor een deel op doelde is dat bij een aantal synthesizers en andere apparatuur het veel menudiving is dus moet je flink oefenen voor je een beetje de weg weet en als je dan een apparaat een jaar niet aanraakt moet je weer zoeken in een aantal gevallen.
Daarom is zo'n Edge heel makkelijk omdat er geen enkel menu in zit terwijl ik bijv wel lees dat een Elektron of een MPC niet echt logisch is en dat het voor wel wat mensen wennen was en er zelfs mensen zijn die 'm na verloop van tijd weer wegdoen.
Ik heb nooit geen Elektron gehad maar ik herinner me een keer een uitspraak van @MacGyverGear dat ook hij de bediening van een Elektron erg onlogisch vond terwijl hij een hele kamer vol met synths heeft staan.
 
Ja klopt, ik ben ook geen fan van de Elektron workflow. Of de moderne MPCs. Sommige apparaten zijn ook makkelijker te doorgronden of werken simpelweg sneller dan anderen, op een Matriarch draai ik zo een lekker soundje in elkaar maar in de XV-5080 moet ik toch wel even serieus stoeien in de menu's of editor voor ik er een fatsoenlijk geluid uit krijg.
 
Zeker is eenvoud relatief want het scheelt of je net begint of dat je al tien jaar bezig bent.
Maar waar ik voor een deel op doelde is dat bij een aantal synthesizers en andere apparatuur het veel menudiving is dus moet je flink oefenen voor je een beetje de weg weet en als je dan een apparaat een jaar niet aanraakt moet je weer zoeken in een aantal gevallen.
Daarom is zo'n Edge heel makkelijk omdat er geen enkel menu in zit terwijl ik bijv wel lees dat een Elektron of een MPC niet echt logisch is en dat het voor wel wat mensen wennen was en er zelfs mensen zijn die 'm na verloop van tijd weer wegdoen.
Ik heb nooit geen Elektron gehad maar ik herinner me een keer een uitspraak van @MacGyverGear dat ook hij de bediening van een Elektron erg onlogisch vond terwijl hij een hele kamer vol met synths heeft staan.
Niet elke Elektron. ;) Ik vind de Octatrack een onding.. maar verder niets dan lof over de innovaties van Elektron.. :) Ik kan me ook niet herinneren dat ik ooit een negatief woord over de Elektron werkwijze heb geuit. Ik wou juist dat er iets was, 'n combi controller + DAW wat deze werkwijze volledig benaderd.. :) Ik heb best veel apparaten geprobeerd en ook apps / DAWS op de computer. Er is altijd wel iets waardoor het de werkwijze niet haalt.

Maar ik vind alles leuk om te proberen.. ook DAW's.. Bij mij is het bewust more GAS = less tracks. :okdan: Laatste jaren wel wat video's gemaakt met apparaten.. maar tracks bakken hoeft van mij niet meer zo.
 
Niet elke Elektron. ;) Ik vind de Octatrack een onding.. maar verder niets dan lof over de innovaties van Elektron.. :) Ik kan me ook niet herinneren dat ik ooit een negatief woord over de Elektron werkwijze heb geuit. Ik wou juist dat er iets was, 'n combi controller + DAW wat deze werkwijze volledig benaderd.. :) Ik heb best veel apparaten geprobeerd en ook apps / DAWS op de computer. Er is altijd wel iets waardoor het de werkwijze niet haalt.
Oké, ik wist dat je een keer die uitspraak over Elektron deed alleen herinerde ik me niet meer dat het specifiek over de Octatrack ging, daarom zei ik ook een Elektron en niet alle Elektrons.
Het was niet de bedoeling om je uitspraken in de mond te leggen die je niet deed.
 
Oké, ik wist dat je een keer die uitspraak over Elektron deed alleen herinerde ik me niet meer dat het specifiek over de Octatrack ging, daarom zei ik ook een Elektron en niet alle Elektrons.
Het was niet de bedoeling om je uitspraken in de mond te leggen die je niet deed.
Nee.. no problem.. :) Maar niks is nu eenmaal perfect. Ook niet alles van Elektron.. Wat waarschijnlijk wel zo is.. Als je meer hebt gebruikt wordt je veeleisender.. en zoek je steeds meer naar één perfect apparaat in plaats van dat je productief bent. Dus less zooi is meer productie klopt in dit verhaal wel.
 
Back
Top