Waarom minder echt meer is: interface, instrumenten, compositie etc

"Less is more," zeg ik dan tegen mijn vrouw als ze het vergrootglas en pincet pakt.
Nou ja ik volgens mij meer zooi dan jouw. dus dat zegt wel wat.

maar ja "size doesn't matter" het gaat erom. wat je er mee doet. dat laat ik me dan vertellen.
 
Hij raakte pas geïnteresseerd toen hij hoorde dat je muziekstukken ook kunt verkrachten.
 
Het hebben van minder instrumenten kan je wel dwingen om creatiever met de instrumenten om te gaan, maar dat wil niet zeggen dat je niet creatief hoeft te zijn als je meer instrumenten gebruikt.
Het is zeker een uitdaging om met een 1 osc mono synth een complete track te maken met allerlei polyfone speelpartijen, maar waarom zou ik er dan niet gewoon een polysynth bij pakken. Natuurlijk kan je drums maken met diezelfde 1 osc mono synth, maar als dat geluid me niet aanstaat, wat meestal zo is, dan pak ik liever iets waar wel uit komt wat ik zoek. Nu leidt een veelheid aan synths en libraries wel tot gemakzucht als het gaat om apparaten en dingen te leren kennen, maar als het doel is om een track te bouwen die klinkt zoals ik wil, dan is dat toch prima?

Neemt niet weg dat het niet verkeerd is je apparatuur goed te kennen, maar een noodzaak vind ik dat niet. Bij de ene synth duik ik er overigens verder in dan de ander, veel heeft te maken met de hoeveelheid aan sweetspots en de toegankelijkheid van functies. Als een synth in 99% van de gevallen K*t klinkt dan ga ik niet snel op zoek naar die 1e procent die wel goed klinkt. Maar een synth die snel goede dingen laat horen kan rekenen op meer aandacht van mij.
 
"Often less is more" geldt voor de momenten waar je te veel hooi op je vork wil nemen, waardoor het creatieve proces wordt verstoord. De een heeft veel van deze momenten, de ander minder. Ik behoor helaas tot de categorie mensen, die veel van deze momenten heeft. Voor mij is "less vaak more".
 
Ik heb nu 2 dagen de Edge in huis en del merk ik wel weer hoe lekker het is als een instrument relatief eenvoudig is en dan is less op zo'n moment wel more merk ik.
Je zet 'm aan, zoekt even een interessente klank en je zet de sequencer aan en je zit meteen aan de knoppen te draaien en je krijgt ditrect allerlei ritmes en intervallen wat een hoog instant fun gehalte heeft en makkelijk pielen is, het wordt snel een verlengstuk van jezelf op die manier.
Ik heb een aantal synths staan maar bijv m'n Blofeld heb ik al een jaar niet aangeraakt omdat het meer een deep dive is en je er heel veel mee kan maar juist het directe en de eenvoud van zo'n Edge
geeft je wel meteen een hoop lol.
Minder tutorial/manual en minder keuzes maken het leven soms wel leuker en aangenamer merk ik dan weer.
Zijn er meer mensen die de lol van een relatief eenvoudig apparaat kunnen waarderen?
 
Ik heb nu 2 dagen de Edge in huis en del merk ik wel weer hoe lekker het is als een instrument relatief eenvoudig is en dan is less op zo'n moment wel more merk ik.
Je zet 'm aan, zoekt even een interessente klank en je zet de sequencer aan en je zit meteen aan de knoppen te draaien en je krijgt ditrect allerlei ritmes en intervallen wat een hoog instant fun gehalte heeft en makkelijk pielen is, het wordt snel een verlengstuk van jezelf op die manier.
Ik heb een aantal synths staan maar bijv m'n Blofeld heb ik al een jaar niet aangeraakt omdat het meer een deep dive is en je er heel veel mee kan maar juist het directe en de eenvoud van zo'n Edge
geeft je wel meteen een hoop lol.
Minder tutorial/manual en minder keuzes maken het leven soms wel leuker en aangenamer merk ik dan weer.
Zijn er meer mensen die de lol van een relatief eenvoudig apparaat kunnen waarderen?
ja dat is het punt wat ik wil maken.
dit gaat niet over gear. maar over hoeveel je kan overzien.
zo maakt het geen reet uit hoeveel synths hoeveel gear.

zo een Edge leert je denk ik goed de basis elementen.

klinkt lekker wat je laat horen.

maar op een grote modular op een bepaald moment gewoon niet meer weten wat ik doe heeft ook zijn charmes.

ik wil zelf leren componeren met 2 noten. enorm krachtig lijkt me dat.
dan van weinig noten naar veel kunnen opbouwen.

"minder is meer" is meer een focus.
het ontdoen van bullshit
het simpliferen naar de kern.
 
Ik heb t wel eens geprobeerd in mijn composities, zo min mogelijk verschillende geluiden en zo min mogelijk tierenlantijntjes qua arrangement. Resultaat, redelijk eenvoudig klinkende tracks die allemaal wat meer konden gebruiken. Qua muziek klopte het allemaal wel, maar het is niet zo gebleken dat door het weglaten van elementen er iets anders bijzonders naar boven kwam drijven.

Niet dat het niet zou kunnen, maar het is geen bewezen feit dat door het weglaten van zaken de rest beter wordt.
 
Back
Top