Ja is in mijn geval voor vinyl, en AV, maar ik ga er voor wat betreft mijn muziek ook vanuit dat er nog OTB gemasterd wordt en dan maakt het m.i. ook niet meer uit. Mijn ervaring is wat dat betreft summier hoor, en zoals ik zei, door de beroepsdeformatie pas ik mijn bescheiden ervaringen in de film en video wereld toe op m'n muziek.
Mijn veronderstelling is dat als je echt meteen naar CD gaat, of naar mp3 / wav voor digitale distributie kanalen, 16/44.1 of 16/88.2 waarschijnlijk de beste optie is, omdat je dan een bit conversie fase kunt overslaan. Die stap van 48 naar 44 is denk ik minder zorgwekkend dan de bitrate conversie, want daar voeg je met de dithering weer ruis toe.
Downsamplen kun je dus in principe beter vermijden, maar het is wat mij persoonlijk betreft ook geen halszaak. Ik doe het zelf wel, in sessies van bijvoorbeeld 24/48 naar 24/44 naar 16/44. Of je speelt het opnieuw analoog uit, dat is ook nog een optie.
Of het allemaal verwaarloosbaar is, is denk ik toch vooral aan 'the eye of the beholder', en wat jan-en-alleman-incluis-ikzelf denk te weten. Mijn ervaring uit de beeld hoek is dat het gewoon fijn is om in een hoge resolutie te werken en dat een down conversie wenselijker is dan werken met een bestand in een lage resolutie waar je van begin af aan niets meer mee kan. Ik kan alleen maar aannemen dat dat voor audio ook geldt en ik kan het dus heel goed mis hebben, getuige alle 'ik denk' en 'ik neem aan dat' toevoegingen
Je allerbeste optie is simpelweg vragen naar de specificaties bij de online dienst of mastering huis waar het naar toe gaat, want dat zal onderling ook weer verschillen. Als je simpelweg nog niet weet wat er met je bestand gaat gebeuren kun je ook nog kiezen om meerdere files in verschillende sample rates aan te maken. Of je gewoon niet gek laten maken door al die meningen en grafiekjes, dat kan ook nog
Dan is je A/D stap niet zo fris geweest.. Aliasing?
