Vraag i.v.m. AD-conversie

ik merk wel verschil, tijdens opnames en afmixen tussen 44.1 en 48khz stand.
tussen 48 en 96 niet
zal wel niet wetenschappelijk zijn, maar het is wel zo.
weet niet of dat ligt aan de kwaliteit van de geluidskaartconverters ( rme 400ff ) of dat het gegeven dat boven de 20khz niet belangrijk is, betekend dat de waarde verhoudingsgewijs zo is dat signalen boven de 20khz heeeeeel erg zacht worden " waargenomen" , geen idee.
maar ik hoor wel een subtiel verschil, als ik erop let.
( bij audiologisch onderzoek heb ik een vrij rechte karakteristiek over het gehele gemeten bereik ( het testen stopt een stuk onder de 20khz meen ik me te herinneren ) behoudens een klein dipje tgv optredens, maar dat zit veel lager in frequentie en in 1 oor )
vraag is oa of we niet waarnemen in hogere frequenties, of dat we dat niet bewust doen, of dat we in dat gebied , voor een deel gewoon veel veel minder gevoelig zijn. kortom hoe zit het nou eigenlijk ?
nieuw topic misschien...
 
Laatst gewijzigd:
Kan het zijn dat een hoge samplefrequentie een zuiverder stereobeeld oplevert?

Naar ik begrepen heb is stereobeeld eerder afhankelijk van stabiele clocking / timing jitter dan van sample rate.
Een klein beetje jitter kan al verstoringen (bijv. in stereo fase) veroorzaken. En fase is van groot belang voor stereobeeld / ruimtelijkheid.

Interessant genoeg (maar de details hiervan ken ik niet voldoende, het is een verhaal uit de Lavry-stal) schijnt het zo te zijn dat veel (eenvoudigere/oudere) AD/DA converters meer last krijgen van jitter juist bij gebruik van hogere sample rates (omdat daar nauwkeurige clocking veel lastiger wordt). Dus eigenlijk...

Oh, nog een leuk artikel; http://www.lavryengineering.com/pdfs/lavry-white-paper-the_optimal_sample_rate_for_quality_audio.pdf
Zie pagina 3 voor de beantwoording van de vraag.
 
Laatst gewijzigd:
is inderdaad appels en peren
er zitten ook veel meer verbindingskabeltjes in, wilt nog niet zeggen dat ie klinkt als m'n andromeda.
en de transmissiesnelheid van de neuronen via corpus callosum etc is inderdaad hoog, maar om nou m'n optische kabel in de neus te voeren en vervolgens te verwachten dat ik 8 of 16 kanalen in 24 bit (! ) via 1 kabel uit m'n adat rechtstreeks kan waarnemen ???
 
Dat waag ik toch ernstig te betwijfelen. Graag uw bron. En geen oneindig vloeiend analoog vs bitjes-digitaal graag.

Pff, dat is een lastige vraag zeg.
Ik heb net ff gegoogled, maar niet 1,2,3 een bron gevonden.
In welke context ik het ooit gehoord heb weet ik niet meer, dus dat is lastig.
Ik kom hier later nog op terug.
(hopelijk met een goed verhaal;))

[EDIT]
Ik ben overigens wel nieuwsgierig vawaar die ernstige twijfel komt.
 
Met downsampelen van 48 naar 44.1 verlies je meer dan direct 44.1 opnemen
Je kan je beter focussen op bitdiepte, bijv zo lang mogelijk 32 bit float opnemen en mixen
 
Ik denk dat Matthew het verhaal precies andersom gehoord heeft.
Nl. het wat meer bekende verhaal over verschil/beatfrequenties tussen linker en rechter oor die de bewustzijnstoestand van de hersenen schijnbaar beinvloeden (het `beta alfa theta delta verhaal)
(dus bijv. 100 Hz. links en 105 Hz. rechts, verschilfrequentie 'duwt' de hersenen in een andere state).

Ik geloof er lang niet alles van, maar dit is de achterliggende theorie van 'brain machines' etc.
 
bijzonder, waar is daar meer over te lezen ?
het lijkt me een beetje vreemd om het op het frequentie verschil en een soort verschuiven te schuiven,
li/re plaatsing hangt voor zover mij bekend samen met het verschil in tijd waarin het 1 oor en het andere oor het geluid ontvangen.
misschien dat de golf van 105hz een fractie eerder de piek bereikt in het ene oor dan dat die van 100hz in het andere oor de piek bereikt. alleen al tgv de langere golflengte zou dat "kunnen" .
hoef dus geen esoterische verklaring voor uit de kast gehaald te worden.
anderzijds vraag ik me af of het golflengteverschil bij deze frequenties groot genoeg is om ( miliseconden ) verschil in waarneming , en dus stereoplaatsing, te maken.
de breedte van het stereobeeld lijkt me nog interessanter.
 
Laatst gewijzigd:
Waar Hanz volgens mij op doelt is Binaural beats. Ik heb al verschillende apps gezien die volgens dat principe opereren. Ook heb je isochronic tones, dat werkt met geluidsgolven die een bepaald patroon hebben.

Hier wat info van het net:
Binaural beats were discovered in 1839 by German scientist Heinrich Wilhelm Dove but were not really introduced to main stream culture until the 1973 issue of Scientific American magazine hit the stands featuring an article about binaural entrainment by Dr. Gerald Oster.

The idea behind binaural beats is simple. Play a different note into each ear, and the brain will synchronize to the difference. So, if you play 200 HZ in one ear and 210 Hz in the other, your brain will synchronize to 10 Hz – the difference between the two. By changing the frequencies, you can entrain for any brainwave state you want.

In 1981, Arturo Manns published a study showing the strong entrainment of isochronic tones compared to Binaural beats. Unlike binaural beats, isochronic tones are pulses that are turned on and off in a precise pattern to achieve the desired response.
 
Achterliggende theorie van dittem (wat niet wil zeggen dat ik het breinverhaal noodzakelijkerwijs ook geloof, maar hé ik ben een groot fan van Tesla dus dat maakt veel goed)

http://www.erowid.org/culture/references/other/1997_turmel_resproject_1.shtml

En nee ik ga die Tesla coil op Ebay niet kopen ... http://youtu.be/WvMHSGp5DDA

Maar Sunny, het verhaal van beatfrequenties an sich is weinig etherisch, hoor.
Pak je Minimoog er maar bij. Tune twee oscillators vlakbij elkaar. Je hoort dan het verschil vanzelf als een soort 'bonzende' (=beating) toon (woemwoemwoem). Hoe dichter bij elkaar de oscillators zijn gestemd, hoe langzamer. De frequentie van dat 'bonzen' is precies de verschilfrequentie tussen beide oscillators.

Het verhaal over jitter invloed op stereo waarneming is van een totaal andere orde / niet gerelateerd aan beatfrequenties, maar evengoed ook vrij makkelijk empirisch aan te tonen en geen audiofiele blabla.
 
Laatst gewijzigd:
is dat niet ook een beetje gewoon het oude idee wat bv in kerkorgels gebruikt werd: 2 hele kleine pijpjes met hoge frequentie, en hoorbaar is het verschil.
ook dacht ik dat de theremine volgens dit principe werkt maar dan met electriciteit ipv lucht
 
Ja, w.b.t. de Theremin.
Het verhaal van het kerkorgel kan ook te maken hebben met het psycho-akoestische effect waarbij de hersenen de ontbrekende grondtoon ('missing fundamental') van een signaal zèlf invullen.
Dat is ook het principe achter allerlei bas-enhancers a là Maxx Bass, Big Bottom enz.

Overigens, misschien verwijst dit artikel ("life beyond 20 kilohertz") naar wat Matthew bedoelde;
http://www.cco.caltech.edu/~boyk/spectra/spectra.htm
Met name paragraaf X, het onderzoek genoemd bij voetnoot #4, helaas niet digitaal beschikbaar.

X. Significance of the results
Given the existence of musical-instrument energy above 20 kilohertz, it is natural to ask whether the energy matters to human perception or music recording. The common view is that energy above 20 kHz does not matter, but AES preprint 3207 by Oohashi et al. claims that reproduced sound above 26 kHz "induces activation of alpha-EEG (electroencephalogram) rhythms that persist in the absence of high frequency stimulation, and can affect perception of sound quality." [4]
Oohashi and his colleagues recorded gamelan to a bandwidth of 60 kHz, and played back the recording to listeners through a speaker system with an extra tweeter for the range above 26 kHz. This tweeter was driven by its own amplifier, and the 26 kHz electronic crossover before the amplifier used steep filters. The experimenters found that the listeners' EEGs and their subjective ratings of the sound quality were affected by whether this "ultra-tweeter" was on or off, even though the listeners explicitly denied that the reproduced sound was affected by the ultra-tweeter, and also denied, when presented with the ultrasonics alone, that any sound at all was being played.
From the fact that changes in subjects' EEGs "persist in the absence of high frequency stimulation," Oohashi and his colleagues infer that in audio comparisons, a substantial silent period is required between successive samples to avoid the second evaluation's being corrupted by "hangover" of reaction to the first.
 
J

Dat is ook het principe achter allerlei bas-enhancers a là Maxx Bass, Big Bottom enz.

ik dacht dat dat een ander principe was. kerkorgel en theremine dacht ik interferentie, twee onhoorbare tonen en alleen het verschil horen ( maar dan moet ik wel ver graven in m'n geheugen ), maxbass, alle boventonen zonder de lagere grondtoon -> de grondtoon erbij bedenken , voordeel minder energie en toch lagere bas in het liedje
 
Wil je me ajb. wel goed kwoten?
Ik schrijf nl. dat het twee verschillende dingen zijn.
Door je kwoot lijkt alsof ik anders beweer...
 
Het verhaal van het kerkorgel kan ook te maken hebben met het psycho-akoestische effect waarbij de hersenen de ontbrekende grondtoon ('missing fundamental') van een signaal zèlf invullen.
Dat is ook het principe achter allerlei bas-enhancers a là Maxx Bass, Big Bottom enz.

dat van dat kerkorgel vergelijken met de basenhancers had ik toch goed gequote ??
alleen het klopt volgens mij niet.
dus...niet te aangebrand svp
 
Vreselijk aangebrand, dat begrijp je wel.
Moet jij ook al op mijn ignore list soms? :P
 
Ik ben ook heel erg aangebrand.
Maar dat komt omdat ik mijn bron niet kan achterhalen.
Dus helaas moet ik je met een kluitje in het riet sturen vinnieq.
 
Back
Top