Eclectus
for world peace
Na meer dan 10 jaar hobby-ervaring met synths en studio, en vele fijne contacten met medepatiënten, heb ik gemerkt dat er een soort mythe heerst onder synth-freaks. Deze heeft betrekking op mixing en mastering, en vertelt ons dat wij dat, als hobbyist, zelf kunnen! Mits we maar voldoende investeren in onze monitor-keten, in akoestische behandeling van onze studio, in cursussen en software allerhande, en magische alles-in-één apparaten.
Ik heb gemerkt dat deze mythe vele mensen aanzet tot een vorm van schuldig verzuim: "ik zou ooit eens moeten investeren in dergelijke maatregelen". Velen geloven dat zij in staat zouden zijn tot het maken van een goeie mix of een professionele master, als ze maar voldoende zouden investeren. Verder heb ik gemerkt dat velen onder ons daarom niet tevreden zijn over het geluid in hun studio. "te veel bas", "te weinig bas", "te scherp hoog", "dof", ... Ze excuseren zich onmiddellijk over de klank, hoewel die in vele gevallen best aangenaam is, en voldoende inspireert tot het maken van of luisteren naar muziek.
Ook ik ben schuldig aan deze geloofsovertuiging en het bijbehorende schuldcomplex, al vraag ik me hoe langer hoe meer af: "waarom eigenlijk?"...
Als ik namelijk foto's zie van beroemde synth-studio's uit de goeie ouwe tijd, dan merk ik dat vele van die studio's geen enkele vorm van akoustische behandeling hebben, dat er gemixed wordt op bagger monitors, en dat de eigenaars desalniettemin stevige platen uitbrengen, en bijzonder veel plezier hebben in het componeren! Bovendien ken ik er zelf enkelen die op een slaapkamer, met de afgeragde stereo van hun pa, beroemde platen maken voor o.a. ninja tunes. Die maken zich helemaal geen zorgen over mixing of mastering, want dat wordt toch door gekwalificeerd personeel geregeld.
Vandaar mijn vraag aan jullie: herkennen jullie jezelf in deze vorm van collectieve zinsbegoocheling? Hebben jullie wel eens tegenzin om aan de slag te gaan omwille van deze problemen? Denken jullie dat we ons iets laten aanpraten door de marketing boys? Vergeten jullie ook wel eens dat het om de muziek draait, en niet om de apparatuur?
(Deze vraag is specifiek gericht aan de hobbyisten, niet aan de professionelen. Ik heb geen oplossingen, en wil enkel een probleem aankaarten dat me bijzonder interesseert.)
Ik heb gemerkt dat deze mythe vele mensen aanzet tot een vorm van schuldig verzuim: "ik zou ooit eens moeten investeren in dergelijke maatregelen". Velen geloven dat zij in staat zouden zijn tot het maken van een goeie mix of een professionele master, als ze maar voldoende zouden investeren. Verder heb ik gemerkt dat velen onder ons daarom niet tevreden zijn over het geluid in hun studio. "te veel bas", "te weinig bas", "te scherp hoog", "dof", ... Ze excuseren zich onmiddellijk over de klank, hoewel die in vele gevallen best aangenaam is, en voldoende inspireert tot het maken van of luisteren naar muziek.
Ook ik ben schuldig aan deze geloofsovertuiging en het bijbehorende schuldcomplex, al vraag ik me hoe langer hoe meer af: "waarom eigenlijk?"...
Als ik namelijk foto's zie van beroemde synth-studio's uit de goeie ouwe tijd, dan merk ik dat vele van die studio's geen enkele vorm van akoustische behandeling hebben, dat er gemixed wordt op bagger monitors, en dat de eigenaars desalniettemin stevige platen uitbrengen, en bijzonder veel plezier hebben in het componeren! Bovendien ken ik er zelf enkelen die op een slaapkamer, met de afgeragde stereo van hun pa, beroemde platen maken voor o.a. ninja tunes. Die maken zich helemaal geen zorgen over mixing of mastering, want dat wordt toch door gekwalificeerd personeel geregeld.
Vandaar mijn vraag aan jullie: herkennen jullie jezelf in deze vorm van collectieve zinsbegoocheling? Hebben jullie wel eens tegenzin om aan de slag te gaan omwille van deze problemen? Denken jullie dat we ons iets laten aanpraten door de marketing boys? Vergeten jullie ook wel eens dat het om de muziek draait, en niet om de apparatuur?
(Deze vraag is specifiek gericht aan de hobbyisten, niet aan de professionelen. Ik heb geen oplossingen, en wil enkel een probleem aankaarten dat me bijzonder interesseert.)
daar ben ik altijd zelf op aangewezen. En naar mate je beter word in het produceren van muziek worden je mixes beter. Ik mix al een lange tijd op dezelfde(cheapass) monitors en release nu toch op redelijk grote labels. Meeste van mn collegas hebben voor een kapitaal aan monitors, synths etc.
