Vintage prijzen aan het zakken.

[EL1]

Niet spotten met een doof oudje. Dat hoort niet.

 

[Vic]

is 7k voor een OB-XA 8 voice mint veel ?

 

[EL1]

Nee, absoluut niet anno nu.

 

[BasicSystem]

Roland JV1080 heb ik een jaar of 3 geleden voor 175 euro gekocht en op Marktplaats worden ze nu aangeboden voor 350-375 euro.
Yamaha FB01 kon je vroeger echt aan de straatstenen niet kwijt. Nu staan ze weer voor 100 tot 150 euro op MP.

 

[Phontaq]

De ouderdom van vintage spul neemt alleen maar toe, en daarmee de risico's rondom componenten en de verkrijgbaarheid ervan. Dat heeft een remmende invloed op de prijzen denk ik. Tegelijkertijd worden vintage machines natuurlijk zeldzamer, dus onder de streep zullen de bekende klassiekers waarschijnlijk op de lange termijn wel blijven stijgen qua prijs. Voor machines die écht mint zijn (dus geen 'sales mint' of afgeragde handelsobjecten) wordt altijd wel een goede prijs betaald in mijn ervaring. Geen enkele clone/remake geeft het gevoel van het origineel, ook al zijn moderne synths zoals bv. de ISE-NIN en OB-8X fantastische apparaten qua sound en features.

Als pure investering is vintage in ieder geval veel te riskant. Als er niks stuk gaat/is kun je meestal wel ongeveer hetzelfde krijgen bij verkoop, of met een klein beetje winst/verlies. Maar bij serieus onderhoud en het vervangen van zeldzame componenten ga je al snel richting verlies tenzij je jarenlang wacht of een onwijze sales-goeroe of oplichter bent. Vintage moet je echt doen uit liefde voor de machines. Als investering kun je beter je centen op een beleggingsrekening zetten.

 

[klaasjan]

De ouderdom van vintage spul neemt alleen maar toe, en daarmee de risico's rondom componenten en de verkrijgbaarheid ervan.

Het echt oude analoge spul kan vast nog wel gerepareerd worden, maar bij moderne digitale apparaten is dat een stuk lastiger. Dan kan je misschien nog van meerdere defecte apparaten weer een nieuwe samenstellen maar veel chips worden al niet meer gemaakt en dan nog is solderen/programmeren een heel lastige en dure tak van sport, zeker als je het niet zelf kan.

Geen enkele clone/remake geeft het gevoel van het origineel, ook al zijn moderne synths zoals bv. de ISE-NIN en OB-8X fantastische apparaten qua sound en features.

Ik moet een beetje denken aan de opmerking in de handleiding van de MS-20 reissues dat de circuits anders klinken omdat ze nog nieuw zijn en je 'm 40 jaar moet bewaren om het vintage geluid te krijgen

Als pure investering is vintage in ieder geval veel te riskant. Als er niks stuk gaat/is kun je meestal wel ongeveer hetzelfde krijgen bij verkoop, of met een klein beetje winst/verlies.

Meer dan een beetje winst is mogelijk als een toestel flink gehyped wordt (vorig jaar een Monomachine voor >2x aanschafprijs verkocht). Maar denk inderdaad dat beleggen gemiddeld genomen beter rendement geeft

 

[Phontaq]

Het echt oude analoge spul kan vast nog wel gerepareerd worden, maar bij moderne digitale apparaten is dat een stuk lastiger. Dan kan je misschien nog van meerdere defecte apparaten weer een nieuwe samenstellen maar veel chips worden al niet meer gemaakt en dan nog is solderen/programmeren een heel lastige en dure tak van sport, zeker als je het niet zelf kan.

De standaard-componenten wel ja, maar zodra er custom ICs inzitten wordt 't al snel tricky in mijn ervaring, zoals bij bijvoorbeeld een Matrix-1000 of MKS-80. Dan moet je echt hopen dat ze niet stuk gaan, of nu alvast wat reserve-onderdelen inslaan. Als je mazzel hebt zijn er alternatieve apparaten zoals bijvoorbeeld een oud Boss PH-2 pedaaltje waar twee Roland IR3109 filter ICs inzitten die o.a. in een 101, Juno en Jupiter gebruikt wordt. Als ik mij goed herinner is daar zelfs een clone IC van tegenwoordig. Andere ICs zijn een stuk problematischer om te vinden.

Ik moet een beetje denken aan de opmerking in de handleiding van de MS-20 reissues dat de circuits anders klinken omdat ze nog nieuw zijn en je 'm 40 jaar moet bewaren om het vintage geluid te krijgen

Haha ja inderdaad, en ergens klopt dat wel. Ik doelde overigens meer op het gevoel dat het originele apparaat geeft, niet zozeer de sound. Het fysieke voorkomen, de clicky keys, de stroeve faders, de geur, het gewicht, de historie, dat soort dingen. En natuurlijk het feit dat je wéét dat je een originele aan het bespelen bent ipv een clone/remake. Je hoort er weinig van in je muziek, maar de ervaring is wel anders. Zelfs de beste Pink Floyd cover band zal nooit het gevoel geven dat je hebt als je Pink Floyd zelf op het podium ziet spelen.

 

[klinkske]

ik heb een boel ms20's (gehad) en de MS20 mini is er uit en de MS20M gaat er ook uit bij gelegenheid. Als ik een mooie deal kan maken of zo, ik gebruik de nieuwe versies nl niet.
Dat van die 'over 40 jaar klinkt ie als een oude' is onzin want de nieuwe caps enz gaan niet t zelfde verouderen, met wat pech gaan ze veel sneller sneuvelen. En aan herstellen van een recente met die kleine zaken zie ik mezelf niet bginnen. Het is vast snobisme maar ik speel ook liever de 700S tov de 700FS - de lak is te nieuw en de schakelknoppen hebben niet dezelfde satisfying feel als je ze schakelt. Beetje zoals een oude auto, heel mechanisch met een veer vanbinnen, mooie mechaniek. Heeft de nieuwe niet - haha de nieuwe staat al meer dan een jaar in zijn case. Misschien na de verbouwing at ze eindelijk samen eens terug n plekje krijgen voor n project, wel zin in.

 

[klaasjan]

Haha ja inderdaad, en ergens klopt dat wel. Ik doelde overigens meer op het gevoel dat het originele apparaat geeft, niet zozeer de sound. Het fysieke voorkomen, de clicky keys, de stroeve faders, de geur, het gewicht, de historie, dat soort dingen.

de lak is te nieuw en de schakelknoppen hebben niet dezelfde satisfying feel als je ze schakelt. Beetje zoals een oude auto, heel mechanisch met een veer vanbinnen, mooie mechaniek.

Oftewel: compleet op emotie gebaseerd. Maar als het jullie brengt waar jullie willen zijn is het vast de moeite waard.
Ik krijg vooral een hopeloos gevoel van continu achter reparaties e.d. aan lopen en maak liever muziek met spul wat niet op punt van uit elkaar vallen staat, krijg ik tenminste meer dan alleen mineur akkoorden uit

Dat van die 'over 40 jaar klinkt ie als een oude' is onzin want de nieuwe caps enz gaan niet t zelfde verouderen, met wat pech gaan ze veel sneller sneuvelen.

Op de 'capacitor plague' van begin deze eeuw na zijn die dingen over het algemeen niet slechter geworden. Oude drogen ook uit en gaan ook stuk...

 

[Nicolas 2000]

continu achter reparaties e.d. aan lopen

Over welke vintage synths heb je het?

 

[klinkske]

Op emotie gebaseerd. Heerlijk. Passioneel. Inspirerend. Een lust voor t oog. En voorzichtig behandelen zoals vinyl. Totaal in mijn zone. En net zoals n oldtimer: gaat ie stuk dan is er het herstelproces- als je t zelf kan, hoeveel sterker kan bounding worden. Ik rij al decennialang dezelfde auto

 

[Phontaq]

Oftewel: compleet op emotie gebaseerd. Maar als het jullie brengt waar jullie willen zijn is het vast de moeite waard.
Ik krijg vooral een hopeloos gevoel van continu achter reparaties e.d. aan lopen en maak liever muziek met spul wat niet op punt van uit elkaar vallen staat, krijg ik tenminste meer dan alleen mineur akkoorden uit

Inderdaad, vooral emotie. Iedereen die beweert dat hij/zij alleen op een rationele manier een muziekinstrument koopt geloof ik toch niet, want dat 'wow!'-gevoel van een lekkere sound, fijne bediening of toffe feature bij moderne synths is ook puur emotie. Het is maar wat je belangrijk vindt.

 

[kobuz]

Ik kwam er gister weer achter dat je ze wel moet blijven gebruiken. Aardig wat gekraak uit mijn Jx8p, met wat heen en weer geklik met de lmh level switch klonk ie weer fantastisch. Wel jammer, aangezien dat een van de service punten is geweest een jaar of twee geleden… wat dat betreft zijn moderne synths wel prettiger in de omgang, maargoed, ik heb op een nieuwe Jupiter de jx8p presets bespeeld en da’s toch echt niet de real deal. Emotioneel gezien dan

 

[Phontaq]

ik heb op een nieuwe Jupiter de jx8p presets bespeeld en da’s toch echt niet de real deal. Emotioneel gezien dan

Ja herkenbaar, ik moest al zachtjes huilen van binnen toen ik het JX-8P model hoorde op de Xm. Maar toen ik de Boutique JX-08 hoorde werd het één groot tranendal.

 

[klinkske]

Ik had in de jaren 80 een mengpaneel nieuw dat na 3 maanden al kraakte. Garantie. Na paar maanden opnieuw gekraak.

Mijn tech zei over vintage: if you don t use it, you lose it (werking)

 

[Nap]

Ik doelde overigens meer op het gevoel dat het originele apparaat geeft, niet zozeer de sound. Het fysieke voorkomen, de clicky keys, de stroeve faders, de geur, het gewicht, de historie, dat soort dingen.

Ja, ik heb daar zelf dan weer heel weinig mee. Als ik op vintage synths speel verbaast me hoe slecht de klavieren vaak zijn, en de classics hebben vaak niet eens velocity of aftertouch. Voelt toch wel als iets teveel stappen terug voor mij. Vanuit historisch oogpunt vind ik ze tof, maar ik heb liever iets moderns.

 

[klaasjan]

Over welke vintage synths heb je het?

Geen specifieke, meer algemene ervaring met oudere electronica.

 

[Nicolas 2000]

Geen specifieke, meer algemene ervaring met oudere electronica.

Tja, ik ervaar dat anders na 20 jaar vintage synths en computers.

 

[Vic]

Ik spendeer ongeveer 1 uur per maand om mn synths en andere gear te ondehouden.
Uiteraard schuif ik dat altijd een paar jaar vooruit, tenzij de gear onbruikbaar wordt, dan onmiddelijk herstellen.

Moderne synth moet je ook onderhouden, updaten, en herstellen indien nodig. Het kan ook stuk gaan.

 

[Nicolas 2000]

En aangezien jij 50 synths hebt en ze veel gebruikt... Valt het dus wel weer mee. En je hebt er een aantal synths bij die niet meteen om hun extreme betrouwbaarheid bekend staan.

Zoals ik hier al eerder heb gepost, is mijn ervaring 1 onderhoudje/herstelling bij aankoop, om dan decennia niks te moeten doen eraan. Ik ga er niet mee op het podium.