Veel wijsheden hier... Zelf koop ik regelmatig 2de hands, voornamelijk digitale dingen FX, synths of dingetjes waarvan ik niet zeker ben of het blijvertjes gaan worden. Voorlopig alleen maar positieve ervaringen aan over gehouden...
Analoog spul, wat vaak iets meer slijtage/misbruik gevoelig is, speakers, analoge synths, koop ik liever nieuw. Ook spulletjes waarvan je weet dat het blijvers zijn koop ik liever nieuw zoals spulletjes van Elektron, Clavia, Moog, Novation... Dat zijn meestal echte instrumenten waar je een band mee opbouwt over de jaren...
Misschien is het wel vergelijkbaar met vrouwen zoals iemand hierboven al aanhaalde. Sommige zijn blijvertjes waarvan je na een beurt onmiddellijk weet dat ze deel gaan uitmaken van je vaste harem en dan wil je liefst dat er net te veel man aan haar knoppen gezeten hebben.
Andere zijn eerder om eens nieuwe ervaringen mee op te doen, eens een Aziatisch of Oostblok modelletje om hooguit een paar uur mee te spelen en ze dan weer door te schuiven naar de volgende... Dan maakt het niet zo veel uit wie er al allemaal over gegaan heeft en dat het iets kost voor de ervaring.
Voor vintage modellen is er blijkbaar ook een specifieke markt maar mijn eigen ervaring is dat er aan die vintage modellen vaak toch een hoek af is en jarenlang gebruik/misbruik toch ook sporen nalaat. Nog maar te zwijgen dat ze vaak ook langer moeten opwarmen voor ze klaar zijn voor gebruik...
Waarom dat synthbouwers hun succesverhalen niet blijven maken? Eens de markt verzadigd is, krijg je niets meer verkocht. Als je bvb 10 potentiële klanten hebt kan je ieder misschien 1 of twee bolletjes ijs verkopen en hopen om 20-25 bolletjes ijs te verkopen maar het lijkt me straf als je op een dag 100 bolletjes ijs kan verkopen... De meeste mensen kopen alleen een nieuwe auto als hun huidige versleten is, als hun behoefte veranderd (extra kinderen) of als er iets wezenlijk vernieuwend is (elektrische wagen met autopilot). Synths slijten niet vaak en muziekanten hun behoeften veranderen niet al te vaak (tenzij je ineens van de electro-scène in een pop/rock/jazz-band gaat spelen)... Dus moeten synth makers vaak vernieuwen.
Toch zie je vaak dat merken in nieuwere synths nog altijd technologie van oudere, klassiekers blijft verwijzen. Kwestie van huidige klanten waarvan hun synth versleten is niet af te stoten of om identiteit te behouden... Yamaha zal altijd aan FM/DX gelinkt blijven...
Sommige kleinere merken hebben ook gewoon de capaciteit niet om alle types te blijven maken. Las onlangs een artikel over Moog en hun productiehal is zo klein dat als ze een nieuw toestel in productie willen nemen, ze een andere lijn moeten stoppen. Uitbesteden willen ze niet noodzakelijk. Dan zou een Moog niet meer Moog zijn.
Analoog spul, wat vaak iets meer slijtage/misbruik gevoelig is, speakers, analoge synths, koop ik liever nieuw. Ook spulletjes waarvan je weet dat het blijvers zijn koop ik liever nieuw zoals spulletjes van Elektron, Clavia, Moog, Novation... Dat zijn meestal echte instrumenten waar je een band mee opbouwt over de jaren...
Misschien is het wel vergelijkbaar met vrouwen zoals iemand hierboven al aanhaalde. Sommige zijn blijvertjes waarvan je na een beurt onmiddellijk weet dat ze deel gaan uitmaken van je vaste harem en dan wil je liefst dat er net te veel man aan haar knoppen gezeten hebben.
Andere zijn eerder om eens nieuwe ervaringen mee op te doen, eens een Aziatisch of Oostblok modelletje om hooguit een paar uur mee te spelen en ze dan weer door te schuiven naar de volgende... Dan maakt het niet zo veel uit wie er al allemaal over gegaan heeft en dat het iets kost voor de ervaring.
Voor vintage modellen is er blijkbaar ook een specifieke markt maar mijn eigen ervaring is dat er aan die vintage modellen vaak toch een hoek af is en jarenlang gebruik/misbruik toch ook sporen nalaat. Nog maar te zwijgen dat ze vaak ook langer moeten opwarmen voor ze klaar zijn voor gebruik...
Waarom dat synthbouwers hun succesverhalen niet blijven maken? Eens de markt verzadigd is, krijg je niets meer verkocht. Als je bvb 10 potentiële klanten hebt kan je ieder misschien 1 of twee bolletjes ijs verkopen en hopen om 20-25 bolletjes ijs te verkopen maar het lijkt me straf als je op een dag 100 bolletjes ijs kan verkopen... De meeste mensen kopen alleen een nieuwe auto als hun huidige versleten is, als hun behoefte veranderd (extra kinderen) of als er iets wezenlijk vernieuwend is (elektrische wagen met autopilot). Synths slijten niet vaak en muziekanten hun behoeften veranderen niet al te vaak (tenzij je ineens van de electro-scène in een pop/rock/jazz-band gaat spelen)... Dus moeten synth makers vaak vernieuwen.
Toch zie je vaak dat merken in nieuwere synths nog altijd technologie van oudere, klassiekers blijft verwijzen. Kwestie van huidige klanten waarvan hun synth versleten is niet af te stoten of om identiteit te behouden... Yamaha zal altijd aan FM/DX gelinkt blijven...
Sommige kleinere merken hebben ook gewoon de capaciteit niet om alle types te blijven maken. Las onlangs een artikel over Moog en hun productiehal is zo klein dat als ze een nieuw toestel in productie willen nemen, ze een andere lijn moeten stoppen. Uitbesteden willen ze niet noodzakelijk. Dan zou een Moog niet meer Moog zijn.