Tweede hands of nieuw?

MeneerJansen

Ouwe rot
Lid sinds
6 januari 2017
Berichten
1.448
Locatie
Lokatie
Het valt me op dat veel geliefde hardware niet meer te koop is. En dan bedoel ik niet vintage spul als een Yamaha DX-7 of een Roland TR-808 maar "gewoon" recente hardware zoals bijvoorbeeld de Korg ESX-SD drumcomputer/sampler die wordt aangeraden in dit topic. Nergens meer te koop. Maar volgens mij "state of the art" en op het verlanglijstje van velen.

Is het normaal dat hardware fabrikanten interesse verliezen in hun eigen producten na een jaar of wat? Ondanks dat men het nog graag wil hebben? Of is het zo dat fabrikanten geen exemplaar meer aan de man kunnen brengen na een paar jaar omdat het normaal is om 2e hands te kopen? Dat wil zeggen: zijn alle apparaten v/e bepaald type waar ooit behoefte aan zal zijn (laten we zeggen een stuk of 10.000 wereldwijd ofzo) geproduceerd en koopt niemand er meer een nieuwe dan?

Het valt me op dat (elektronische) muziekinstrumenten niet of nauwelijks "slijten", in tegenstelling tot auto's of kleding (ha ha). Dus misschien is het ook niet nodig om bepaalde producten te blijven produceren. Ik koop niet graag een 2e hands auto maar ik geloof dat je een 2e hands synth zonder zorgen kunt kopen (wederom: vintage spul uitgezonderd: je weet niet wat er is versleten of kapot gemaakt na 30 jaar).

Ik mag graag rondneuzen op internet en op sites van Bax, Thomann en Key-Music. Maar ik begin te vermoeden dat dat niet je belangrijkste bron van inspiratie of verlanglijstje moet zijn. Klopt dat? En zo ja: waar moet ik dan rondneuzen naar leuk spul? Op http://www.vintagesynth.com?

Wat is jullie favoriete hardware, zou je dat 2e hands kopen en wat vind je van gloednieuw (ook qua prijs)?
 
Elektronische muziekdozen worden vaak gekocht en gebruikt door slaapkamerstudio muzikanten. Dan slijten ze inderdaad vaak nauwelijks. Het gaat ook vaak om hobbyen en dus wil men wel's gewoon wat nieuws. Verder is deze sector nog meer dan andere onderhevig aan hype & hyperbole.
Velen zijn er van overtuigd dat ze met de allernieuwste synth wél prachtige muziek zullen kunnen maken....

Dat alles maakt dat de tweedehands instrumenten- en apparatuurmarkt een echte kopersmarkt is. Ik koop itt vroeger nog vrijwel uitsluitend tweedehands, wanneer een apparaat zich bewezen heeft, duidelijk is geworden of de fabrikant er de meeste bugs uit heeft gehaald, en er zich evt. Een soortement community heeft gevormd.
 
Elektronische muziekdozen worden vaak gekocht en gebruikt door slaapkamerstudio muzikanten. Dan slijten ze inderdaad vaak nauwelijks. Het gaat ook vaak om hobbyen en dus wil men wel's gewoon wat nieuws. Verder is deze sector nog meer dan andere onderhevig aan hype & hyperbole.
Velen zijn er van overtuigd dat ze met de allernieuwste synth wél prachtige muziek zullen kunnen maken....

Dat alles maakt dat de tweedehands instrumenten- en apparatuurmarkt een echte kopersmarkt is. Ik koop itt vroeger nog vrijwel uitsluitend tweedehands, wanneer een apparaat zich bewezen heeft, duidelijk is geworden of de fabrikant er de meeste bugs uit heeft gehaald, en er zich evt. Een soortement community heeft gevormd.
Duidelijk verhaal. Ik kan me vooral vinden in het argument dat je van "oud spul" weet dat het zich bewezen heeft. Als argeloze consument verwacht ik dan juist dat dat soort hardware nog steeds geproduceerd wordt (verkoopt goed, if it aint brokne don't try to fix it, etc.), maar hyperbool, hype, enz. Het lijkt er soms op dat fabrikanten minder geïnteresseerd zijn in hun producten dan wij, ha ha.
 
Ik denk dat er veel apparatuur in kasten en op zolders ligt waar men een bepaalde waarde aan hecht. Bijvoorbeeld ooit nieuw gekocht maar nooit iets mee gedaan. Maar toen der tijd zonde om het voor 'een weggeefprijs' te verkopen. Feit is dat er 2e hands advertenties verschijnen met bepaalde apparatuur en dan weer een tijd onmogelijk te vinden. Voor de fabrikant is het gewoon een markt bedienen en weer iets nieuws verzinnen. En idd spullen worden ook gehyped.... ik zie nog wel gebeuren dat prijzen zullen dalen. Zeker als de economie nog een beetje inzakt en de spaarrekeningen van muzikanten zijn uitgeknepen door 'Vintage dealers'
 
Het is heel kostbaar om 1 bepaalde productielijn in stand te houden. Dus ze doen een batch en dan wordt ie omgebouwd voor nieuwe spullen.

En recent 2de hands is meestal slechtere kwaliteit dan vintage. Vooral encoders etc.
 
Dit geldt toch voor alle producten? Een koffiezetapparaat uit de jaren 80 is nu ook nergens meer te koop. Eenzelfde product blijven maken deden ze in de DDR. Daar bestelde je een auto die 10 jaar later werd geleverd.
 
Korg had zoveel succes met de ms20 mini dat ze die lieten bouwen elders, gaat t gerust om aan vraag te voldoen.
Dat zegt al iets.
Batch productie dus.
Zelfs bij Sherman :)
Als je de filmpjes bij Moog ziet snap je dat sub 37 ook niet gaat gebouwd blijven.
 
Das toch gewoon zaken doen. Product lanceren en produceren tot zolang de verkoop voldoende blijft.
Na laatste batch verkocht te hebben wordt het artikel dan uit het assortiment gehaald.
Velen willen toch graag nieuw materiaal en de fabrikanten spelen daar toch lekker op in (sommigen willen toch ook regelmatig een andere vrouw :)).
Als je ziet hoe producten de laatste jaren gehyped worden (handig hé dat internet) dan blijkt dat toch wel lekker te werken en de verkoop te stimuleren (wij doen er hier ook allemaal aan mee op SF).
Als je geluk hebt moet je geen maanden wachten op je bestelling en krijg je misschien een afgewerkt product. Zoniet kunnen fouten hopelijk rechtgetrokken worden met firware updates.
Ik vind dat we momenteel wel in een leuke tijd leven waarin er veel mooi's te koop komt; zowel nieuw als oud.
 
Denk bijvoorbeeld ook aan de wereldwijd enorme hoeveelheid verhuur bedrijven en studio's, daar verwacht klanten ook dat er nieuw spul staat en geen 'achterhaald' spul uit 2012. En zelfs al ben je zelfstandig muzikant, met een btw nummer is nieuw kopen nauwelijks duurder dan tweedehands, aangezien er op tweedehands goederen in principe geen btw zit. En ik ken ook wel mensen die huiveren bij het idee 'tweedehands', dat vinden ze net zo afstotelijk als een gebruikte tandenborstel. Dat zijn de mensen die nieuw kopen, en die groep is wereldwijd heel veel groter dan het groepje zolderkamer producenten.
 
En ik ken ook wel mensen die huiveren bij het idee 'tweedehands', dat vinden ze net zo afstotelijk als een gebruikte tandenborstel.

Ik zou tweedehands geen iPads of laptops kopen tenzij ik die mensen héél goed ken. Kans dat er iemand achter heeft zitten fappen is toch wel enorm. Met synthesizers natuurlijk wel minder....maar zeker niet uit te sluiten.

Eerste wat ik doe als ik iets gekocht heb is hem helemaal schoon maken van binnen en van buiten, meestal is het een stofnest aan de binnenkant en heel eerlijk gezegd vind ik het ook gewoon mooi om te zien hoe het in elkaar zit. Vaak kom je nog wel eens wat tegen, ooit een JX-3P waarbij een printplaat verkeerd gemonteerd was en met zware spanning en verbuiging in het chassis zat.

Ik heb wel de voorkeur voor tweede hands synths. In de eerste plaats omdat wat ik leuk vaak niet meer gemaakt wordt en in de tweede plaats is de afschrijving enorm klein. Overigens kwam ik er achter dat ik blijkbaar ook gewoon dingen zonder BTW kopen in Nederland zolang de winkel maar meewerkt en de douane een stempel geeft op mijn bonnetje, dat maakt het inderdaad wel interessanter als ik met bijna 21% korting alles kan kopen.

Als ik met 21% korting dingen nieuw kan kopen en ze daarna tweede hands verkoop heb ik nog steeds nauwelijks afschrijving.
 
Hmmmm. Ik kom klaarblijkelijk echt uit een andere wereld, ha ha. Stoelen en banken van Gelderland zijn ontworpen in de jaren '30 en zijn nog steeds de aller- allerbeste. Die kun je dus nog steeds gewoon kopen. Muziek uit de jaren '70? Ook nog steeds te koop (ge-remastered en al). Met oude auto's: ander verhaal. Die hebben geen meerwaarde als er een nieuwe komt. Ik kom uit een wereld waar klassiekers heilig zijn. Die koester je. En een bedrijf dat commercieel denkt blijft ze ook maken. Daarom kan ik mij moeilijk voorstellen dat Moog is gestopt met het maken v/d Minimoog. Okay: een memory Moog, da's logisch. Wie wil z'n patches nu niet opslaan in memory?

Maar klaarblijkelijk denken synth fabrikanten anders. Ik zou als Yamaha meteen failliet gaan omdat ik de DX-7 als belangrijkste productielijn zou zien. Niks batch productie. Een grote mega fabriek met een lopende band en robots om 1.000 DX-7's per week te maken. Per dag 24 uur lang.

Grappige is dat er de laatste tijd een heuse Retro trend gaande is. Ik hoop niet dat die van voorbijgaande aard is, maar dat zal dus helaas wel. Ik noem:
  • De 'Reface' lijn van Yamaha: afgeslankte versies van klassiekers. Er zijn een: CS (de CS-1?), DX (DX-7), CP (Fender Rhodes, Höhner Clavinet) en YC (Yamaha YC-45D?).
  • De Minimoog model D wordt weer gemaakt door Moog zelf.
  • Korg omarmt zijn verleden met de MS-20 (een mini versie en zelfs een heuse full size versie die je zelf in elkaar moet schroeven).
  • Roland TR-8 (TR-808 ), TR-9 (een mini TR-909).
Ik persoonlijk vind het jammer dat de markt zich concentreert op een bombardement aan nieuw spul in plaats van goede oude kwaliteit. Innovatie okay, maar iets nieuws uitbrengen alleen omdat het kan.... Tja. Ik ben uit de tijd dat bewezen klassiekers in productie blijven en daardoor in prijs dalen! Hooguit met een hoognodige aanpassing (zoals de Volkswagen Golf, Ford Focus en Memorymoog). Als beginner kies je een klassieker (bijv. een Korg MS-20) omdat en tutorials zat van zijn en je weet gewoon dat het goed spul is.
 
Stoelen en banken van Gelderland zijn ontworpen in de jaren '30 en zijn nog steeds de aller- allerbeste. Die kun je dus nog steeds gewoon kopen. Muziek uit de jaren '70? Ook nog steeds te koop

Gelderland wel maar Leolux modellen uit de jaren 60 kan je echt niet meer kopen bijv.
Wat je zegt over muziek klopt voor een deel wel ja.
De klassiekers blijven ze uitbrengen want er zijn gewoon veel meer mensen die iets van Sinatra of de Beatles/Abba orwhatever kopen dan een synthesizer, puur een kwestie van aantallen en een nieuwe rits cd's maken is natuurlijk veel goedkoper dan weer een produktielijn opzetten voor bijv een nieuwe DX 7.
Daarnaast heeft het natuurlijk ook met de tijdgeest te maken, de Beatles blijven de Beatles maar de sound van een DX7 was in de eighties natuurlijk hot maar of de sound heden ten dage nog zo hot is, ik denk 't niet.
Toch zou je denken dat met de software van tegenwoordig en zelflerende robots het zeker voor digitale synthesizers niet zo duur hoeft te zijn om weer een batch te maken.
Kwestie van de oude mallen voor de plastic doos weer gebruiken en de electronica zou je vrij goedkoop kunnen maken.
't heeft volgens mij toch met bepaalde drempels van hoeveelheden te maken alhoewel je wel ziet dat er van verschillende fabrikanten remakes op de markt komen die gewoon wat aangepast zijn aan de eisen van tegenwoordig en de integratie met bijv een pc.
 
Zolang je een full-size DX-7 voor 450 euro kunt kopen krijg je nooit een remake van het origineel. De MS-20 deed op een gegeven moment makkelijk 1250-1350 terwijl dat eigenlijk een iets betere budget synth was goedkoper dan de DX-7.
 
Het valt me op dat er heel wat vrij recente VA's intussen minder worden aangeboden terwijl er een periode was dat ze bij bosjes aan idiote prijzen werden verkocht omdat iedereen ze slecht vond... Blijkbaar hebben ze dan intussen wel eigenaren gevonden die begrijpen dat die dingen echt wel werken.

* Novation Nova, SuperNova I, II
* Access Virus C, Classic
* Oberhaim OB12
* Alesis ION
* AN1X
 
Veel nieuwere geven ook problemen, met encoders, display, keyboard etc
En dan blijkt dat reparatie vanhet nieuwe spul niet altijd lonend is
10 jaar is al een hele leeftijd voor het nieuwere spul
Althans zo komt het mij over, kan me vergissen natuurlijk
 
Veel nieuwere geven ook problemen, met encoders, display, keyboard etc
En dan blijkt dat reparatie vanhet nieuwe spul niet altijd lonend is
10 jaar is al een hele leeftijd voor het nieuwere spul
Althans zo komt het mij over, kan me vergissen natuurlijk

het meeste nieuwe spul komt met:

-loodvrije pcb's
-switched psu's

geeft allebei vroeg of laat problemen die je met oude gear niet had
 
Producten evolueren, komen menigmaal nieuwe varianten uit van eerdere producten met kleinere dan wel grotere veranderingen. Heb je als consument alleen maar voordeel van want meer keuzemogelijkheid. Je kunt voor de oudere modellen gaan maar ook voor de nieuwere.

Heb een paar jaar geleden besloten om niet meer al te veel investeren in VA-synhts omdat ik een iPad kocht waarop heel behoorlijke synhts voor relatief weinig te verkrijgen zijn. Al kon ik die Streichfett van Waldorf niet weerstaan. Maar ach, wie er altijd consequent in zijn leven?

Naast de sound is ook de bediening wel onderdeel van het al dan niet prettig gebruik voor mijn gevoel. Menu-diving ben ik niet zo weg van. Evenmin als die matrix die Waldorf in menige synth nog wel eens wil gebruiken. Hindert het spelen.
 
Ik heb nog nooit een synth nieuw gekocht. Voor mij is het ook puur een hobby. Geluidskaart en monitoren heb ik wel nieuw gekocht.

Uit het oudere spul, B.v. AN1x (20 jaar oud!), kun je nog hele mooie dingen halen. Ik denk dat je uiteindelijk veel beter kunt investeren in het goed leren kennen van een synth/geluidsynthese, arrangeren etc. Dan kom je veel verder....al blijven meer/andere synths wel altijd lonken.....maar goed dat zal altijd wel blijven als synth freak :).
 
Ik koop praktisch gezien alleen maar tweedehands spul. Ik heb fantastische gear en goede eerlijke prijzen betaald. Een an1x is er een van, jp8080, tetra4, blifeld, kawai k1, qudio interfaces... Speakers koop ik liever nieuw, microfoons en kabels ook. Verder.... Dont care. Als het netjes is.
 
Back
Top