Je kan toch anders tegen dingen aankijken? En als je geen reacties wilt, zeg maar, dan moet je een essay schrijven ofzo.
Als het gaat om een echokamer te creëren, waarin iedereen mekaar napraat, wat is daar dan de toegevoegde waarde ervan?
Het gaat niet op dismissen of respectloosheid, maar om een andere manier van naar dingen kijken en ervaren.
Je zou juist denken dat een meervoud van percepties de horizon zou kunnen verbreden. Maar het lijkt erop dat alleen 1 invalshoek dan is toegestaan, ook goed, maar dan heeft het niet zo veel zin imho. Dan verwijs ik weer naar de 1e zin.
Iets op een andere manier kunnen bekijken is niet voor iedereen weggelegd. Dat heeft niks te maken met 1 of meer invalshoeken toestaan. Sommigen hebben de pech dat ze dat niet kunnen.
Wij hebben 3 kids. Allemaal dezelfde 'niet lullen maar poetsen' opvoeding gekregen. 1 heeft een angststoornis en zit in het autistische spectrum, waarschijnlijk veroorzaakt door zuurstoftekort bij de geboorte. Die kan het niet vanuit een andere hoek zien op het moment dat dat de kop opsteekt.
We praten niet met haar mee als ze in paniek raakt, maar haar steeds confronteren met 'je moet het anders zien, doe nou eens gewoon, stel je niet zo aan, etc' helpt haar alleen maar verder de stress in.
Het duurde lang voordat ik inzag dat ik haar alleen maar verder de shit in hielp door jouw manier van hier tegenaan kijken vast te houden. Mijn fout. Ik kan het niet meer terugdraaien helaas.
Niet iedereen is hetzelfde, prijs jezelf gelukkig als je brein dit allemaal wel onder controle kan houden.
En soms is het nodig om iemand even een schop onder de kont te geven, maar soms ook juist niet.
Moraal van het verhaal, jouw ervaring met iets betekent niet dat dat voor iedereen de juiste manier is.
De wereld is niet zwart wit en ik hoop dat je het nooit van dichtbij mee hoeft te maken, maar helaas heb je dat niet altijd voor het zeggen.
op gemoeten. Maar ja.
)
