Een synth op basis van magnetische versterkers?

Met veel moeite heb ik iets voor elkaar gekregen dat erop begint te lijken:
1.JPG


2.jpg


Maar versterken deed die niet en er was nog een extra transformator nodig om de ingangsimpedantie op te krikken (wat de netto versterking ook geen goed deed). Mijn conclusie is dat het daadwerkelijk bouwen van een MagAmp heel precies komt en dat de kans dat het met wat toevallig rondslingerende trafo's gaat lukken vrij klein is. Wat wel interessant is dat is dat ik in het gemoduleerde signaal geen noemenswaardige vervorming zag. Het leek op simpele amplitudemodulatie. Een heel eenvoudige Falstad simulatie zou dus kunnen volstaan.
 
Met twee geschikte identieke transformatoren A en B zou onderstaande MagAmp dan (waarschijnlijk) moeten werken (transformator C is een simpele scheidingstrafo):

3.png
 
Laatst gewijzigd:
Heb je de dc spanning met een gestabiliseerde voeding gedaan, of met een batterij zoals ik ik mijn filmpje ?
Als je pech hebt, zit de min van een voeding koud aan de ground- min, of via een condensator ontkoppelt [wat wisselspanningen zoals audio doorlaat ].... dus weg versterking effect.
 
Heb je de dc spanning met een gestabiliseerde voeding gedaan, of met een batterij zoals ik ik mijn filmpje ?
Als je pech hebt, zit de min van een voeding koud aan de ground- min, of via een condensator ontkoppelt [wat wisselspanningen zoals audio doorlaat ].... dus weg versterking effect.

Ik heb mijn pas aangeschafte regelbare DC voeding gebruikt. Daar zit ook een aparte aarde-aansluiting op, maar die heb ik niet aangesloten. Voor het uiteindelijke circuit moet ik ook nog iets bedenken zodat we de DC spanning als "control voltage" extern kunnen aanbieden.
 
Laatst gewijzigd:
Ow .. en ik zie dat je de twee gelijke trafo's niet strak tegen elkaar hebt gemonteerd.
De magamp werkt dus ook grotendeels door het magnetisme door het blikpakket .
Kijk naar de youtube videos waar ze de volumes manipuleren door een magneet .
 
Je kunt ook met twee identieke trafo's werken, het hoeft niet per se met één samengestelde trafo.
 
Jamaar , dan is het geen mag amp maar een gewone saturatie trafo met een gelijkspanning onderdeel.
Dat effect kun je ook met een enkele trafo 20:1 ofzo maken om een audio signaal een beetje pit te geven [ zie passive d.i boxen]

Verdere opmerking ...sorry. ;)
Die twee trafo's van jou hebben een metalen "strooi magnnetisme" afscherming aan de zijkanten.
Die moet je eraf wippen om ze aan elkaar te monteren , anders werkt het niet
 
Even terug naar het begin:

SR.JPG


(Uit H.F Storm: Magnetic Amplifiers.
 
Laatst gewijzigd:
Nog wat verder geëxperimenteerd. Er treden al snel voor audio heel vreemde vervormingen op. Enerzijds een probleem (want dan kan Falstad het niet meer aan), maar anderzijds opent het ook perspectieven (want dan zou een synth met magnetische versterkers een heel eigen geluid kunnen hebben). Zal vanavond eens zien of ik als simulator programma's iets aan SimulIDE of Micro-Cap heb. Die eerste heb ik al eens mee gewerkt, maar wil ik nog een tweede kans geven.
 
En vooral een distortion die wild varieert tussen 20 en 20k, laat ons wel wezen. Laat hem voor de lol ook nog wat lekken of feedbacken. FUBARator, here we come!
 
In plaats van met die dial moet het regelen van de zelfinductie van de spoel ook met de stroom door een diode kunnen, en de stroom door een diode gedraagt zich qua niet-lineariteit min of meer als de magnetisatie en demagnetisatie van de kern van een transformator. Zo moet je dan een saturable reactor kunnen simuleren. Alleen wil het linken dan de diode aan de spoel me nog niet lukken. De documentatie daarover is nogal cryptisch...
 
Nee - SimulIDE heeft me te veel losse eindjes. Daar ga ik niet mee verder.
 
Na een ellenlange afleiding voor het gedrag van een verzadigbare transformator (die ik jullie zal besparen) ben ik hierop uit gekomen:

[imath] U_2 = - \mathrm{L}_2 \cdot \frac{( \hat{I} )^2}{ \frac{ \pi^2 }{4} \, (\mathrm{N} \, I_1 + I_2)^2 + ( \hat{I} )^2 } \cdot ( \mathrm{N} \, \dot{I_1} + \dot{I_2} ) [/imath]

Waarin:
[imath] U_2 [/imath] = de spanning over de secundaire spoel
[imath] \mathrm{L}_2 [/imath] = de zelfinductie van de secundaire spoel in onverzadigde toestand
[imath] \hat{I} [/imath] = de hypothetische secundaire stroom (voor een primaire stroom van nul) waarbij volledige verzadiging in zou treden in het geval de magnetisering van de kern met het toenemen van de stroom tot aan het punt van verzadiging lineair zou toenemen. In ons model neemt de mate van verzadiging geleidelijk aan toe, maar als parameter is [imath] \hat{I} [/imath] een handige waarde die toch redelijk in te schatten is.
[imath] \mathrm{N} [/imath] = de wikkelverhouding
[imath] I_1 [/imath] = de primaire stroom
[imath] I_2 [/imath] = de secundaire stroom
[imath] \dot{I_1} [/imath] = de afgeleide naar de tijd van de primaire stroom
[imath] \dot{I_2} [/imath] = de afgeleide naar de tijd van de secundaire stroom
 
Back
Top